Toegevoegd: 17 juni 2006
Delhi, 13 tot en met 17 juni 2006
Ik zie op tegen Delhi. De hoofdstad van India is zo te horen echt een verschrikking. Maar we hebben een goede reden om er toch naar toe te gaan, los van het regelen van een visa en ticket naar China. Mijn broer komt 14 juni aan in Delhi voor zaken. Hij blijft maar een dag en we hopen hem te kunnen zien tussen de zakelijke afspraken door.
Dus op 13 juni vertrekken we uit Jaipur en komen halverwege de middag aan. Het is een paar graden koeler in de stad, maar de thermometer telt nog steeds meer dan 40 graden. Onze eerste indruk van Delhi is niet eens zo slecht. Ja, het is druk en er is weer veel lawaai, maar de straten zijn schoon en het is er erg groen. Alleen de rikshawchauffeurs zijn een ware bezoeking. Wanneer we een beetje te scherpe prijs proberen af te dwingen, rijden ze gewoon weg en laten ons staan. Ze weigeren stuk voor stuk hun meter aan te zetten en proberen allemaal ons in winkels te krijgen waar ze commissie ontvangen. Los van dit vervelende, telkens terygkerende verschijnsel, valt de stad ons reuze mee.
's Avonds om 20.00 uur op 14 juni hebben we eindelijk een rikshawchauffeur gevonden die ons voor een redelijke prijs, 25 rupees, en 'no shops' naar het The Park Hotel wil brengen. Ik heb mijn mooiste kleren aangetrokken, bang dat ze me anders weigeren binnen te laten. De kou van de airco slaat ons in het gezicht. Het is alsof we van een hete oven een ijskast binnenstappen. Buigende en knippende portiers en receptionistes heten ons hartelijk welkom. Ik leg ze uit dat ik op mijn broer wil wachten, die een reservering heeft in dit hotel. Het is geen probleem. Ik mag kiezen tussen de comfortabele designstoelen en banken in de lobby of de moderne stoelen in het sjieke cafe. Ik wil de entree in de gaten houden, dus we kiezen voor de lobby. We kijken elkaar een beetje beduusd aan. Wat een verschil met ons smoezelige backpackerskamertje in het Vishal Hotel in de Main Bazaar!
Ik ben een beetje zenuwachtig. Na acht maanden zie ik straks weer iemand van mijn familie en dan wel in Delhi! Veel tijd krijg ik niet om erover na te denken. Al na vijf minuten zie ik hoe Leendert en Jason (collega) uit een auto stappen. Zo cool! Ik ga vlug achter de schuifdeuren staan om hun op te wachten. Leendert ziet me direct en we vliegen elkaar om de hals. Ik wil zoveel vragen en vertellen, maar weet niet goed waar te beginnen. En eerst moet er natuurlijk ingecheckt worden. Als we mee lopen naar hun kamer, valt onze bekken helemaal open. Een ligbad! Mandjes met hagelwitte handdoeken en flsjes badschuim, shampoo en douchegel! Internetaansluiting! Een echte zithoek! Bedden vol kussens, die zo zacht zijn; iets wat we al in geen 8 maanden meer hebben gevoeld! Hoe verschillend zijn onze werelden: backpacker meets zakenreiziger.
We hebben niet heel veel tijd om elkaar te zien, maar elk uurtje dat het kan brengen we samen door. Wij willen alles weten over nederland en de familie, hun willen alles horen over onze reis en ik merk hoe fijn ik het vind om iemand van mijn familie om me heen te hebben.
|