Nieuwsgierige aagjes

Toegevoegd: 27 mei 2006

India algemeen

De nieuwsgierigheid van een Indier kent geen grens. Het overschrijdt, naar onze normen en waarden dan, elke grens. Soms is het ronduit onfatsoenlijk. Meestal is het onschuldige nieuwsgierigheid, heel soms vervelend, maar altijd vermoeiend.

Tientallen keren per dag voeren we hetzelfde gesprek:

(Indier) 'Hello! Hello!'

(Marnix) 'Hello'

(Indier) 'Where are you from' of 'What is your countries?' of, de beste tot nu toe 'Where is your native place?'

(Marnix) 'Holland'

(Indier) 'What is your name?'

(Marnix) 'Mark'

(Getrouwde Indier) 'Is she your wife?'/ (Ongetrouwde Indier) 'Is she your sister?'

(Marnix) 'My wife'.

Meestal is hun nieuwsgierigheid dan bevredigd en tonen ze dat met het grappige gewiebel van hun hoofd. Het gewiebel kan in een ander soort gesprek ook 'Ja', 'Misschien', 'Ik weet het niet', of 'Nee' betekenen. Maar dit even ter zijde. Soms volgt er en uitnodiging om thee te komen drinken of om zelfs te komen logeren, soms wordt er nog naar ons werk gevraagd, maar meestal eindigt het gesprek daar.

Wanneer we in een restaurant zitten, gebeurt het regelmatig dat een kind door haar vader tegen onze tafel wordt aangeduwd: 'She wants to talk to you'. Best irritant, maar als het meisje me dan aankijkt met die grote donkere kijkers, smelt mijn irritatie weg als sneeuw voor de zon.

Als Marnix een foto neemt van een gebouw of een straat, staan er minstens drie Indiers over zijn schouder mee te kijken. Als wij een leeuw in de dierentuin bekijken, moet toevallig elke Indier die er rondloopt ook die leeuw en precies vanaf dezelfde plek bekijken. Ze kijken wat we kopen, wat we eten, willen zien wat we in onze handen hebt... Het gaat de hele dag door, totdat we in onze hotelkamer verdwijnen om even op adem te komen. En we verdwijnen regelmatig in onze kamer. Een biljoen nieuwsgierige aagjes is ons soms een beetje teveel van het goede.