De kleine president

Toegevoegd: 18 december 2005

Ouaga, 12 november 2005

Door Maddi worden we opgehaald. We brengen een bezoek aan het weeshuis, dat aan de rand van de stad ligt. Met djembègeroffel worden door Desiree ontvangen! Maddi noemt alle namen van de kinderen, die ons beleefd een handje komen geven. Het centrum is niet zo groot, met 3 slaapzalen, 1 voor de jongens, 1 voor de meisjes en 1 voor de allerkleinsten. Idrissa is het kleinste mannetje van zo’n jaar of 3, die direct naar me toe komt en zijn armen naar me uitstrekt. Ik pak hem op en loop verder met hem rond op mijn heup. Volgens Maddi is Idrissa de kleine president van het tehuis. Ik moet hem helaas weer achter laten binnen de veilige muren van het tehuis. Maddi vertelt dat de kinderen soms wees zijn en soms nog 1 ouder hebben, die te arm is om voor het kind te zorgen. Maddi is er zelf opgegroeid en werkt er nu als huiswerkbegeleider en houdt de dagelijkse gang van zaken een beetje in de gaten. Er is een workshop waar allerlei souvenirs worden gemaakt, maar we vangen bot. De spullen zijn net naar een klein winkeltje in de stad gebracht. Maddi brengt ons ernaar toe en we komen terecht in een straatje met souvenirwinkeltjes. Bij het winkeltje van Jules Caesar (wat een coole naam!) stoppen we. Jules is een enthousiasteling, ook opgegroeid in het tehuis en heeft een winkeltje kunnen openen. Een deel van zijn winst, geeft hij weer terug aan het tehuis. Na de koop roffelt Jules superblij op zijn djembè en zingt een geimproviseerd bedanklied. Geweldig!