Het Brugge van Nepal

Toegevoegd: 31 oktober 2006

Bhaktapur, 25 tot en met 27 oktober 2006

Vanuit Sauraha nemen we een directe bus naar Kathmandu. Niet om er te blijven. Met een taxi laten we ons afzetten bij de halte voor de bussen naar Bhaktapur. Bhaktapur drie kwartier rijden van Kathmandu vandaan.

De hele stad is een World Heritage Site. De aardbeving van 1934 heeft veel schade aangericht, maar op een paar open plekken na is daar niet meer veel van te zien. Het kost tien dollar om de stad in te mogen en alles is duur, heel duur.

We zien de stad van alle kanten en lopen uren door de stegen van hobbelige keien te dwalen. De meeste huizen hebben de prachtige bewerkte houten balkonnen en raamkozijnen. Honderden grote en kleinere tempeltjes staan in alle hoeken en gaten van de stad. We struikelen bijna over de heiige plekken, te herkennen aan de grote rode vlekken van tika's, die jarenlang op de stenen of beeldjes zijn gesmeerd. En toch kan het ons maar matig boeien. We weten niet wat het is. Andere toeristen zijn wild enthousiast en wij sjokken maar een beetje door die toch wonderschone stad. We besluiten dat we kijkmoe zijn. Moe van het kijken naar mooie gebouwen en naar tempels waar je als niet hindoe toch niet in mag. We kunnen ons nog herinneren dat we datzelfde gevoel in Brugge hadden ooit: te mooi, te veel, te weinig 'echt'. Na drie dagen geven we het op en verlaten het Brugge van Nepal om onze laatste dagen in Kathmandu te slijten.