Gastvrij stadje

Toegevoegd: 27 mei 2006

Junagadh, 22 en 23 mei 2006

Met argusogen bekijk ik de slaapwagons van de trein naar Junagadh. Het valt niet mee. Het is goor, ziet er aftands uit en het ruikt er naar een open riool. Ik vrees dat ik alleen een flitsende start heb gehad, maar dat dit het echte India is. De moed zakt me in de schoenen. Marnix blijft positief, al kost het hem ook wat moeite. We gaan op het bed zitten en proberen wat te ontspannen.

De conducteur die onze tickets bekijkt, schudt hard van 'Nee'. We zitten in de verkeerde wagon. 'Onze' wagon blijkt er gelukkig een stuk aantrekkelijker uit te zien. Als we ook nog een vriendelijke man als buurman hebben, kan ik weer lachen.

Junagadh blijkt ook een goede keuze te zijn geweest. Het is een klein stadje, naar Indiase begrippen met prachtige monumentale panden, slingersteegjes en heel veel vriendelijke mensen. Hier komen nauwelijks buitenlandse toeristen en de sfeer is gezellig en gastvrij. We worden door tandeloze, oude vrouwtjes in versleten sari's hartelijk toegelachen. Kinderen schudden ons enthousiast de hand en zelfs de rikshawchauffeurs zijn beleefd. En ach, dan is het groepje nieuwsgierige tienerjongens in de dierentuin en de zeldzame, starende man in het Uperkot Fort wel weer te verdragen. Junagadh komt precies op het goede moment. Ik vind India toch wel weer een beetje leuk, geloof ik.