Eigenwijs

Toegevoegd: 20 december 2005

Tahoua, 26 en 27 november 2005

We zijn weer eens eigenwijs en willen van de gebaande wegen afwijken. Dat betekent dt we niet rechtstreeks doorreizen  naar Agadez, maar een tussenstop maken in Tahoua. Tahoua is de vierde grootste stad van Niger. Als we eruit stappen is het er en bloedheet en uitgestorven. Het lijkt niet meer dan 4 straten te zijn rondom een rotonde. Misschien toch niet zo'n verstandige keus om hier te stoppen? Er is 1 reden waarom ik toch erheen wilde: de Wodaabe. Niemand heeft me tot nu toe kunnen vertellen waar ze leven, maar het oet ergens tussen Tahoua en Agadez zijn. Helaas lijkt Tahoua niet de uitgewezen plek om ze te ontmoeten. Het is maar een slaperig stadje. De inwoners zijn stomverbaasd en spreken vaak geen Frans. Als ze al groeten is het in Haussa of Tamashek. Alleen 's avonds en op zondag komt de stad tot leven. Zondag is er een markt in de kleine straatjes. Zo ontdekken we de verborgen wijken van lemen huizen, omringd door een muur met hier en daar een poort, die toegang geeft tot de binnenplaats. En opeens zie ik ze: vrouwen met driehoekjes in hun wangen gekerfd, met kralenkettinkjes behangen en een potje met kohl om hun nek. De mannen kan ik niet onderscheiden van Touareg, totdat er 2 mannen me flirterig aankijken, hun ogen groot maken en 'bonjour' zeggen. Ik grijns: Wodaabe!

's Avonds zetten de op onopvallende plekken gesitueerde barretjes, hun muziek harder. Via sluiproutes komen de prostituees ernaar toe gestroomd. De mannen zijn tegen die tijd al stomdronken. In Tahoua wordt het moslimgeloof met een flinke schep zout genomen.