Een stad vol begrafenissen

Toegevoegd: 21 januari 2006

Cape Coast, 13 tot en met 15 januari 2006

Net na de middag komen we in Cape Coast aan. Veel andere reizigers hebben positieve verhalen verteld over dit stadje. Op het eerste gezicht lijkt het een beetje op Kumasi. Maar de vroegere hoofdstad van Ghana kan ons niet echt boeien. Misschien komt het door het onvriendelijke en ongezellige Sammo guest house, misschien omdat het te warm is om iets te doen, misschien omdat we relatief veel mensen tegenkomen die geld vragen of misschien omdat we gewoon even niet in de 'mood' zijn. Want eigenlijk valt er weinig aan te merken op Cape Coast. Met zijn mooie koloniale huizen, ligt het prachtig tegen een heuvel aan en heeft veel bezienswaardigheden zoals oude kerken en het Cape Castle. Maar we hebben gewoon de energie niet om iets te doen. Onze grootste inspanning is vragen hoeveel de toegangsprijs is om Cape Castle te bezoeken. Als blijkt dat we 7 keer meer moeten betalen dan de Ghanezen, haken we af.

Wat ons opvalt in deze stad is dat er veel begrafenissen zijn in het weekend. Met 'Homecall' posters worden de begrafenissen aangekondigd. Vlak bij het guesthouse wordt een groete partytent opgebouwd. De tuinstoelen worden in rijen langs de lijkkist gezet. De staf van een van de Ashantifamilies, staat naast de kist in de grond. Iedereen is gehuld in gewaden en jurken van luxueuze zwarte stof. Tegen de avond lopen we er weer langs. De kist is verdwenen en in het midden staat nu een draaitafel met een dj. De overgebleven begrafenisgasten dansen op de laatste Ghanese hits.

Op zondag wordt het nog eens dunnetjes overgedaan, alleen dan in de kerk. De vrouwen dragen nu witte jurken met een zwart patroon. Dan herinner ik me dat de Ashanti alleen begrafenissen vieren in het leven.